10 vragen aan… Reinier van den Berg

Weerman Reinier van den Berg (59) is weerman, ondernemer en wereldverbeteraar! De belangrijkste les die hij zijn kinderen meegeeft: ga bewust om met het leven en met je dierbaren. Wat houdt hem zoal bezig? CITY stelt Reinier 10 vragen…

U bent de langst presenterende weerman van Nederland. Waar komt die passie voor het weer vandaan en waarom om zien we u minder op televisie?

,,Mijn ouders hadden een grote interesse in de natuur in zijn algemeenheid. Dat leidde ertoe dat mijn oudste broer al in een vroeg stadium het weer begon bij te houden. Dat was aanstekelijk. Op zevenjarige leeftijd begon ik daardoor een dagboek bij te houden waarin ik bijhield wat voor weer het was. Die broer werd één van de oprichters van het eerste commerciële weerbureau. Dat was meteoconsult, het latere Meteogroup. Dat ik nu minder televisie op ben, komt omdat ik als zelfstandig ondernemer mijn handen vrij wil hebben om allerlei opdrachten op het gebied van klimaatverandering en duurzaamheid te doen.

Hoe was uw jeugd in Santpoort?

,,Heerlijk. Ik had veel vrijheid. Ik was een jaar of veertien toen ik samen met mijn broer al de eerste avontuurlijke tripjes zonder mijn ouders maken. Met Interrail en tienertour goedkoop gebruik maken van de trein, zo ben ik toen naar Zwitserland en Italië gegaan.”

U ging met uw ouders op zondag twee keer naar de kerk. Hoe was dat?

,,Dat vonden we helemaal niks. Als tiener ging ik daar flink tegen in verzet. Mijn ouders gingen daar goed mee om. Op termijn mochten we één keer naar de kerk, en bezochten we kerkdiensten met andere muziek dan alleen het orgel.”

Staan het geloof en de wetenschap niet op gespannen voet?

,,De grote wetenschappers van vroeger, denk aan Galileo en Isaac Newton, waren ook gelovig. Ook nu zijn er veel topwetenschappers die overtuigd Christen zijn. We kunnen niet bewijzen dat God bestaat, maar we kunnen ook niet bewijzen dat hij niet bestaat.”

Wat betekent het geloof voor u?

,,Het is een wezenlijk onderdeel van mijn leven. Ik geloof niet dat het leven op aarde een toevalstreffer is. Ik vind het veel rationeler dat er een scheppende kracht achter zit. Inherent aan dat geloof is ook dat je als goed rentmeester met de schepping om moet gaan.”

Toch was er na uw studie in Wageningen een periode waarin het geloof voor u minder belangrijk leek. Hoe kwam dat?

,,Als student kom je in een heel andere wereld. Op jezelf wonen, met vrienden. Ga je dan op zondag nog naar de kerk? En als je naar de kerk gaat in zo’n studentenstad, wat zegt dat geloof dan nog? Ik ben gaan twijfelen. Dat kan ertoe leiden dat je definitief afscheid neemt, maar na een lange zoektocht heb ik het geloof opnieuw omarmd.”

Bij het startende bedrijf PyrOil wilt u ook echt iets doen aan het afvalprobleem. Hoe staat het daarmee?

,,We zijn nu de contracten met de investeerders aan het rondmaken. We willen op een commercieel interessante manier plastic terugbrengen tot olie. We zijn daarin niet de enige, maar hoe meer daarmee aan de slag gaan, hoe beter dat is. Op dit moment komt het grootste gedeelte van het plastic op de afvalberg, de vuilverbranding of in de natuur.  Daarnaast ben ik verbonden aan stichting TreesPlease die investeert in het aanplanten van bos, op dit moment vooral in Kenia. Bomen zijn van onschatbare waarde. Ze hebben zoveel functies voor het leven, denk aan biodiversiteit en schaduw. Ontzettend veel leefsystemen zijn afhankelijk van bomen. Ik schreef er het boek Bladgoud over. ”

U pleit ervoor dat mensen niet elke dag meer vlees eten, gaan ‘ontspullen’, en iets vaker hun aankopen doen bij de kringloopwinkel. Is dat geen druppel op de gloeiende plaat als elders kolencentrales worden gebouwd?

,,Dat is het zeker. Maar veel druppels maken ook een plas. Bovendien zien we dat er wel kolencentrales bijkomen, maar dat de groei van duurzame energie een veel grotere vlucht neemt. Elke CO2-molecuul die minder uitgestoten wordt is er één. Ik vind het vanzelfsprekend om daar ook een steentje aan bij te dragen. Ik kijk niet naar de buurman of die het ook doet. En als mijn buurman vijf keer per jaar op het vliegtuig stapt, dat is zijn zaak. Maar dat pleit mij niet vrij met mijn kennis en mijn verantwoordelijkheidsgevoel.”

Kunt u begrip opbrengen voor klimaatontkenners?

,,Je moet daar met respect mee omgaan, maar eigenlijk is het te bezopen voor woorden. Ik denk dat sceptici vooral hun levensstijl niet willen aanpassen. Daar zit hem de crux. Van ja ‘als ik geen vlees meer mag eten’ of ‘minder moet eten’ of ‘ik mag niet meer vliegen’ of ‘minder vliegen’. Dat wil ik allemaal niet. Dus houden ze zich krampachtig vast aan populisten en surrogaat wetenschappers die nog steeds een podium krijgen.”

Waarvan wordt u vrolijk en wat ergert u?

,,Ik word vrolijk van kleine dingen. Als ik schapen zie grazen in mijn tuin of van koffiezetten. Het malen van de bonen, het aroma en het geluid. Heerlijk! Ik erger me aan de wijze waarop mensen soms omgaan met het milieu. Aan blikjes in de berm. Dan denk ik bij mezelf: Waarom neem je het niet mee naar huis en stop je het in de vuilnisbak? Mensen kunnen zo achteloos lomp omgaan met die prachtige wereld die we hebben gekregen.”

Lees ook…

10 vragen aan… Berget Lewis