10 vragen aan… Paul van Loon

Het is een jubileumjaar voor Paul van Loon (66). Zijn creatie Dolfje Weerwolfje bestaat 25 jaar. Zijn Griezelbus werd zelfs alweer 30 jaar geleden gelanceerd. De kinderboekenschrijver komt dit  najaar met twee nieuwe boeken. Ook keert de musical Dolfje Weerwolfje vanaf 18 september terug in het theater. CITY stelt Paul van Loon 10 vragen. 

Uw jeugdboekenheld Dolfje Weerwolfje bestaat 25 jaar. Hoe wordt dat gevierd?

,,We hebben al het nodige gedaan, maar in september komt er een nieuw boek: Maanrovers. Het wordt misschien wel het spannendste Dolfje Weerwolfjeboek dat ik ooit geschreven heb. Wat als je niet meer kunt zijn wie je wil zijn… Iemand haalt zelfs het einde van het boek niet… ”

Dolfje is anders dan andere kinderen en daar krijgt u enorm veel positieve reacties over. Tegenwoordig is het modewoord ‘inclusie’. Was u uw tijd ver vooruit?  

,,Ik heb duizenden brieven gekregen van volwassenen die zich als kind in Dolfje herkenden en veel steun hebben gehad aan mijn boeken. Dat het oké is om anders te zijn. Dolfje is inderdaad anders dan andere kinderen, en dat is prima. Ik vind die brieven een groot compliment, maar ik schrijf nooit met een opgeheven vinger of met de bedoeling mijn lezers een lesje te leren. Ik wil gewoon een mooi, spannend verhaal schrijven, maar natuurlijk komt onbewust naar voren wat ik zelf vind en voel.”

De Griezelbus bestaat dit jaar alweer dertig jaar. U komt aan het eind van het jaar met een speciale editie, wat mogen we verwachten? 

,,In Korea is een manga-comic van De Griezelbus gemaakt. De Koreaanse vertaling, die best afwijkt van het oorspronkelijke verhaal, heb ik weer hertaald naar het Nederlands, waardoor het eigenlijk een nieuw soort Griezelbusboek geworden is in stripvorm. Niet alleen leuk voor de Griezelbusfans maar ook voor kinderen die niet zo gauw een boek met veel tekst pakken.”

Uw boeken zijn heel succesvol, maar wordt er door kinderen en jongvolwassenen in zijn algemeenheid wel genoeg gelezen? 

,,Er is sprake van ontlezing. Veel jongeren vinden boeken saai en lezen nooit. Computers en mobiele telefoons zijn een enorme concurrentie voor boeken. Maar lezen is belangrijk voor de taalontwikkeling en het zet je geest in beweging. Wat je leest kleur je in gedachten in. Ik pleit ervoor dat jongeren op school minstens een kwartier per dag lezen. Geen vervelende boekenlijst – want dat werkt niet leesbevorderend – maar boeken die hen prikkelen en het leesplezier aanmoedigen. Jongeren moeten ook ontdekken welke boeken hun aanspreken; als je twee boeken moet lezen die je niet leuk vindt, dan is de kans groot dat je lezen ‘stom’ vindt. Ook zou het 52 weken per jaar Kinderboekenweek moeten zijn.”

U heeft samengewerkt met prinses Laurentien. Hoe kwam dat zo? 

,,Laurentien strijdt tegen laaggeletterdheid en wil lezen promoten. Zij vroeg me of ik wilde deelnemen aan denktank Forum van A tot Z van Stichting Lezen en Schrijven, het één leidde tot het ander. We konden het goed vinden en besloten samen een boek te schrijven. Dat werd de ‘De Sprookjessprokkelaar ’. Daarna schreven we ook een tweede boek, ’De Sprookjessprokkelaar vertelt…’, gebaseerd op ideeën die mensen konden insturen voor sprookjes van de toekomst.”

Wat maakt het schrijven van (kinder)boeken zo leuk? 

,,Het verveelt nooit. Toen ik Dolfje had bedacht, kreeg ik ‘m niet meer uit mijn hoofd. Ik beleef de avonturen ook echt met Dolfje samen. De verhaallijn ontstaat tijdens het schrijven. Voor een boek ga ik negen maanden met Dolfje op avontuur, want zo lang duurt het schrijfproces. Dolfje bepaalt ook soms waar ik naartoe reis. Voor MeerMmonster reisde ik af naar Schotland, waar ik Loch Ness bezocht. Voor De Drakenberg ging ik naar Japan.”

U heeft ooit gezegd: ‘de buitenwereld, die is pas eng’. Wat bedoelt u daarmee? 

,,Ik vind dat kinderen lekker moeten kunnen huiveren van een spannend boek. De wereld die ik creëer is knuffelbaar en soms griezelig. Op die manier leren kinderen met die gevoelens om te gaan. Kinderen horen niet wakker te liggen van grote maatschappelijke problemen, ze moeten kind kunnen zijn.”

Wie was vroeger uw favoriete kinderboekenschrijver en wat leest u nu? 

,,Jean Dulieu van Paulus de boskabouter. De verhalen zijn leuk met die dierenvrienden en Eucalypta, de enge heks. Paulus heeft natuurlijk ook dezelfde naam als ik. Tegenwoordig lees ik graag biografieën van muzikanten en schrijvers als Stephen King en Roald Dahl.”

Waarvan wordt u vrolijk en wat ergert u? 

,,Ik word vrolijk van blije kinderen, van mijn kleinkind, van gitaarmuziek. En van mijn optredens met de Andere Snuiters (zijn muziek/theatergroepkinderboekenband, red.). Schrijven doe ik alleen, maar met de Andere Snuiters staan we met z’n vijven op het podium. Dat is fantastisch. Het ergert me dat er al zes jaar geen leenrecht wordt betaald over de boeken die de bibliotheek uitleent aan schoolbibliotheken. Heel veel schrijvers kunnen niet leven van hun werk en die leenrechtvergoeding is voor hen essentieel.”

Wat is volgens u de mooiste plek of plaats in Nederland? 

,,In Brabant is het lekker rustig wonen, maar de mooiste plek is altijd daar waar mijn vrouw, kind en kleinkind wonen.”

Lees ook…

10 vragen aan… Tim Haars